De natuur doet zoveel voor ons en met ons. In de moderne en jachtige tijd lijken veel mensen deze onbewuste, oeroude en oorspronkelijke kennis lang geleden te zijn vergeten. De natuur wordt een instrument, een ding waar je gebruik van kan maken -en soms helaas ook misbruik- als je dat nodig acht. De natuur is er voor jou, ondergeschikt aan de wensen of beter gezegd eisen van de mens die haar naar zijn hand dwingt te plooien. Roekeloos, hard en uit contact.
Hoe kan het dat wij onze ware aard, onze eigen natuur en daarmee direct gekoppeld en gespiegeld, DE natuur, zo wensen te onderdrukken en uit te buiten?
Op het moment dat je bij jezelf komt en bent, jouw ware ik, jouw wezenlijkheid, jouw goddelijke vonk, dan kan er niets anders dan liefde en respect voor alles om je heen, inclusief jezelf, stromen. Je bent in verbinding, met jezelf en de natuur. Als je je met de natuur verbindt, verbindt je je met jezelf. En als je je met je diepste wezenlijke kern verbindt, verbind je je automatisch met de natuur. Het is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Reconnect with nature, reconnect with yourself.
Net terug uit de Ardennen, heb ik weer mogen ervaren wat de grootsheid van de natuur met je doet. En dus de grootsheid van jezelf. Het hoofd was vol, het hart was leeg. Hoog tijd om op te laden, te ontspannen en nieuwe inzichten op te doen. Een mini-retraite om de heelheid, verbondenheid en eenheid met alles om mij heen weer te ervaren.
Het was een weekend met een lieve vriendin, waarin we hebben gelachen, gedeeld, gevoeld en ervaren. Samen zijn en samen in de natuur zijn. Wat een feest. De verbinding met de natuur zo te voelen. En te kunnen delen met iemand om je heen. Dat is fijn. En dat is niet altijd het geval 😉 Soms loop ik met mensen in de natuur, of beter gezegd: denderen ze met de snelheid van een TGV die zijn vertraging van een paar jaar wilt inhalen, met 150 kilometer per uur door het bos. Alles en iedereen ontziend. De pas erin, het ene been voor het andere, het lijkt een sport om zo min mogelijk van je omgeving mee te krijgen en te doen wie het eerst het bos heeft verlaten. Wie stil staat, is af. 🙂 Ik moet er om lachen, maar tegelijkertijd doet het me ook pijn. Omdat de schoonheid van wat zich aan je openbaart, stilletjes maar luidkeels schreeuwend en om aandacht vragend, aan de kant blijft liggen. De natuur wil gezien worden, wil beleefd worden, aangeraakt door liefdevolle handen die de groei van haar creaties bevordert, niet vertrapt. Het zien, het voelen, het ervaren, het weten, het horen, ruiken en proeven… Met al je zintuigen en intuïtieve vermogens de natuur beleven. Ten volle. Dat is wat ze wil. Zijn in het Nu, in het moment en genieten.
En dit weekend was dit zeker het geval; ik genoot van de natuur en haar schoonheid en de krachtige kwetsbaarheid om dat met iemand op dezelfde manier te kunnen delen. En dat is altijd een magisch moment. Samen in het Nu, samen in het Zijn. Niet Zijn in de toekomst of in het verleden, maar Zijn in ‘the present moment’ zoals Eckhart Tolle dat zo prachtig verwoordt en ook kan laten voelen.
In dit weekend werd mij weer duidelijk; ik ben een coach, een healer, een trainer. Of ik het nou wil of niet. Het gebeurt. Het is er. Het dient zich aan op momenten dat je het niet verwacht of juist verwacht, gewenst en ongewenst, betaald en onbetaald en in welke vorm van ook. Los van de vorm, het pure weten dat ik een healer ben. En dat dat is wat ik te doen heb op aarde. Samen met de natuur. En op het moment dat ik het afsluit, het niet wil laten stromen, het de rug toekeer, keer ik ook de rug toe naar mezelf, stroomt het ook in mijzelf niet meer. De sluis van overvloed en liefde en van overvloedige liefde (en liefdevolle overvloed 🙂 ) sluiten zich en maken plaats voor een armetierig dun stroompje dat uit het ontstaan van de bron geperst wordt. Nauwelijks voldoende om een stroom in beweging te brengen en de beek een beek te noemen. Uitgedroogd, uitgeput, leeg. En op het moment dat ik mijn ware aard herken, geholpen door de tekenen van de liefdevolle natuur om mij heen, die nooit en te nimmer een oordeel heeft, maar puur is en puur aanwezig is, dan kan het weer gaan stromen. Het besef dat ik een healer ben, hoe dan ook, waar dan ook, in welke vorm dan ook, maakt me blij en vrolijk en laat me de vrijheid van een vlinder op een geelglanzende paardebloem in de warme, schitterende lentezon ervaren. IK. BEN. EEN. HEALER!
Terwijl ik daar lig, in het gras van het idyllische lenteweitje met een oeroude appelboom met zich openende bloesem, de schapen grazend in de wei naast ons, de bijen die rond ons zoemen, de vlinders die met elkaar dansen en dartelen en zeggen: neem het leven niet zo serieus; ga spelen, wees vrij!, de zachte glooiing van de heuvel onder mij voelend, de vogeltjes die kwetteren en zingen als jewelste en het prachtigste lied van de volheid van de ontluikende lente laten horen, de frisgroene openende blaadjes van de haagbeuken om ons heen en het zachte geklater van het water van het beekje dat over elfenachtige rotsen bekleed met mos naar beneden stroomt…. terwijl ik daar lig ga ik in gesprek met de natuur en de natuurwezens om mij heen, mijn gidsen op mijn pad. Een prachtig gesprek, dat mij weer herinnert aan de reden van het op aarde zijn, niet altijd even gemakkelijk als je je meer elf voelt dan mens. ;-). “Je bent… een healer….. Houdt het niet tegen. En laat de stroom stromen…”
De sluizen gaan open. Het stroomt. Er is geen houden aan. Opgekropte en vastgezette healingenergie van de afgelopen tijd spuit eruit en laat zich niet leiden. Ongeremd, maar zacht en aanwezig. Overspoeld door Liefde. Overspoeld door Geluk. Ik ben een Healer! Ik bedankt de elfen en de andere wezens die er voor ons waren. Het grootste kado hebben zij mij gegeven; de herinnering aan mijn oorspronkelijkheid. En de lef die het vraagt om deze te leven. Ook hier; ik/je ben(t) niet alleen. We doen het samen. Zij helpen mij en ik help hen. Door de bewustmaking van anderen, dat de natuur ertoe doet en om aandacht vraagt en verzorging…
De natuur luistert, de natuur is er voor jou. En jij bent er voor de natuur. Ze geeft je inzichten, wijsheden, raakt je zachtjes aan of laat een storm van informatie langs je heen razen. Een zachte lentebries of een ziedende orkaan. We zijn één met haar. Zij spiegelt wie we zijn en wat we nodig hebben. Zij zorgt voor heling, transformatie en groei. Voor ontspanning en opladen, nieuwe inzichten en spelen. De vrijheid van het Zijn.
Dus zorg goed voor haar, de natuur. Zoals prinses Irene van Lippe Biesterfeld ook terecht schreef: ‘Wij ZIJN de natuur’. En: ‘De aarde is niet van ons, wij zijn van de aarde.’
Dus zorg voor de natuur, de aarde en zorg goed voor jezelf.
Zelf de transformerende en helende kracht van de natuur ervaren?
Maak dan een afspraak voor een intakegesprek voor een natuurcoachingstraject.
